Douluo Dalu II Jueshi Tangmen ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน สำนักถังเลิศภพจบแดน (ภาค2) {Yaoi}

ณ ดินแดนเทพ

ในสถานที่แห่งหนึ่ง ในยามค่ำคืนสายลมพัดผ่านอย่างแผ่วเบา พื้นที่ประกอบด้วยศาลาทรงหลังคาจีนสีฟ้าอ่อน ตั้งอยู่บนฐานที่ตกแต่งด้วยลวดลายเรขาคณิตอย่างประณีต รอบศาลามีเสาและโคมไฟที่ให้แสงสว่างอย่างนุ่มนวล ทางเดินและสะพานยกระดับเชื่อมโยงพื้นที่ต่าง ๆ ของสถานที่ โดยมีลวดลายหรูหราที่สะท้อนถึงความละเอียดในงานออกแบบ

สวนโดยรอบเต็มไปด้วยพืชพรรณหลากสีสัน เช่น สีเขียว สีฟ้า และสีชมพู ต้นไม้ที่โดดเด่นมีดอกและใบสีชมพูสดใส มีกลีบดอกไม้ร่วงหล่นเพิ่มความเคลื่อนไหวในบรรยากาศ พื้นที่บางส่วนเป็นบ่อน้ำขนาดเล็กที่สะท้อนแสงและช่วยเพิ่มความสงบเงียบ

ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มยืนอยู่อย่างเงียบสงบท่ามกลาง แสงจันทร์ในยามค่ำคืนนี้ มองบางอย่างที่ไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา

เส้นผมสีเงินครามที่ยาวลงมาพลิ้วไหวไปตามสายลมทำให้ดูเหมือนสายน้ำที่กำลังไหลไป แสงจันทร์ที่ส่องประกายลงมาทำให้เห็นถึงใบหน้าสวยได้ชัดเจน ดวงตาสีฟ้าที่บางครั้งก็อาจมีแสงประกายสีม่วงวาบผ่าน ซึ่งเป็นสิ่งที่ใครได้เห็นก็มีแต่ความประหลาดใจกับสิ่งที่ได้เห็น แต่สิ่งนี้ก็สร้างความงดงาม น่าหลงใหล และสิ่งนี้กลับสามารถกำหนดชีวิตของผู้ที่พบเห็นได้

"เฮ้ออ.."เสียงถอนหายใจออกมาจากร่างสูงโปร่งราวกับกำลังเหนื่อยใจกับอะไรสักอย่างหนึ่ง

"พี่ซาน"เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อของชายที่ยืนอยู่ ปรากฏให้เห็นถึงร่างอรชรของหญิงสาวนางหนึ่ง เธอนั้นสวมใส่ชุดเดรสสีชมพูอ่อน ผมที่ถูกถักเปียยาวถูกพาดไปด้านหลัง ทำให้เห็นถึงลำคอขาวและรูปร่างที่สมบูรณ์แบบที่ ปรากฏให้เห็นเมื่อชุดที่ใส่นั้นรวบรัดอย่างพอเหมาะ

ถ้งซานที่ได้ยินเสียงเรียกที่มาจากข้างหลังจึงหันไปมอง ทำให้เห็นถึงรอยยิ้มบางๆของผู้ที่เขารักเหมือน น้องสาว คนหนึ่ง

"ท่านยังกังวลเรื่องนั้นอีกเหรอ"เสี่ยวอู่เอ่ยออกไปอย่างขบขันที่ พี่ชาย ของเธอยังกังวลเรื่อง ที่พวกเทพสมุทองค์ก่อนจะให้พวกเธอลงไปยังโลกมนุษย์ หลังจากที่ผ่านมาแล้ว10,000ปี เพราะพวกท่านต้องการให้พี่ชายของเธอมีคู่ชีวิต เพราะในพวกเธอทั้ง7คนมีเพียงพี่ซานเท่านนั่นที่ยังไม่มีคู่

ถังซานที่ได้ยินดังนั้นจึงทำหน้ายุ่งยากออกมาในทันที ก่อนจะทำได้แต่ยอมรับ เอาเป็นว่าการลงไปยังโลกมนุษย์ครั้งนี้ เป็นการไปเที่ยวก็แล้วกัน

"พี่ซานนนน"เสียงตะโกนเรียกชื่อดังออกมาอย่างร่าเริ่งตามนิสัย ทำให้ทั้งสองที่คุยกันอยู่มองไปตามเสียงเรียก ทำให้เห็นถึง ชายร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาที่ยิ้มร่า ก่อนจะกอดเข้าที่ร่างสูงโปร่งอย่างทุกที

"เจ้าอ้วน! มานี่เลยน่ะ!"เสียงเรียกของชายร่างสูงโปร่งอีกคนดังออกมาเมื่อเห็นว่า คนรักของตนเอาแต่เล่นอีกแล้ว

"ครับ!"หม่าหงจวิ้น ขานรับคนรักอย่างรวดเร็ว ก็แหมเขายังไม่อยากโดนงอนน่ะ

"คิก.."เสียงหัวเราะของหญิงสาวที่สวมใส่ชุดสีเขียวน้ำทะเล เมื่อเห็นความร่าเริ่งและดู มีชีวิตชีวาของสหายของเธอ ก่อนจะละสายตาไปมองคนรักของเธอที่อยู่กับพี่รองของกลุ่ม

"เสี่ยวอู่ อ้อนอะไรหืมม"นิ่งหรงหรงเอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นว่าคนรักของเธอเดินมาแล้วกอดเอวเธอเพื่อออดอ้อน

"งื้มมม..อยากอ้อนเฉยๆไม่ได้เหรอ"เสียงแง่งอนเอ่ยตอบกลับออกไปพร้อมกับใบหน้าที่งดงามแนบลงกับไหล่ของนิ่งหรงหรง

"โอ๋ๆ น๊าา"นิ่งหรงหรงที่เห็นดังนั้นจึงง่อคนรักด้วยความเต็มใจ

"ว่าแล้วว่าทุกคนต้องอยู่ที่นี่"เสียงของชายหนุ่มผู้มาใหม่เอ่ยออกมาเรียกความสนใจของทุกคนได้ในทันที

"โอ๊ะลูกพี่ไต้ "อ้าวซื่อข่า เอ่ยออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใคร ไต้มู่ไป๋พยักหน้ารับก่อนจะเดินไปหาถังซาน อย่างสบายอารมณ์

จูจู๋ชิงที่ตามคนรักมาก็เดินไปหาคู่รักอย่าง นิ่งหรงหรงและเสี่ยวอู่ที่ยิ้มแย้มกันอยู่

"พร้อมรึยัง"ไต้มู่ไป๋เอ่ยถาถังซานที่เป็นน้องสามของตนอย่างหยอกล้อ

"เฮ้อ..ยังไงก็ต้องพร้อมอยู่แล้วมั้ย"ถังซานตอบกลับออกไปอย่างเหนื่อยหน่ายกับนิสัยชอบเล่นของพวกเทพต่างๆ 

ทุกคนที่ได้ยินดั้งนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะมีเสียงหัวเราะและพูดคุยกันไปมาอย่างสนิทสนม

เวลาผ่านไป ก็ถึงเวลาที่พวกเขาทั้งเจ็ดคนต้องลงไปที่โลกมนุษย์เพื่อไปเที่ยว-แฮ่ม ไปหาคู่ชีวิตของถังซาน 

"แล้วเสี่ยวซานลงไปครั้งนี้จะฟื้นฟูสำนักถังมั้ย"อ้าวซื่อข้าเอ่ยถามน้องสามอย่างสนใจก่อนจะได้รับคำตอบกลับมาด้วยการส่ายหน้าไปมา

"...แม้จะอยากฟื้นฟูสักเท่าไหร่แต่ข้าก็ไม่สามารถทำได้อยู่ดี "ถังซานเอ่ยตอบกลับไปด้วยใบหน้าเศร้าใจ ที่ตัวเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย แม้จะอยากช่วยสักแค่ไหนแต่โชคชะตานั้นเลือกที่จะให้คนที่อยู่เบื้องล่างนั้นเป็นคนทำ

"ชั่งเถอะน่า ยังไงพวกนั้นก็น่าจะทำได้อยู่แล้วพวกเราแค่เฝ้ามองและค่อยช่วยเหลือในตอนที่จำเป็นก็ได้นี่นา เพราะยังไงเราก็ต้องไปแถวนั้นอยู่แล้ว"ไต้มู่ไป๋เอ่ยออกมาอย่างยิ้มๆเพื่อยู่ทำลายบรรยากาศที่หม่นหมองนี้

คนอื่นที่ได้ยินก็พยักหน้าเห็นด้วย ถังซานที่ได้ยินก็ยิ้มออกมสก่อนจะเริ่ม ต้นลงไปยังบ้านเกิดของพวกเขา

"ไปกันเถอะ"

"อื้ม!"

//////

บอกก่อน

เนื้อเรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิงจากอนิเมะ ทั้งหมด ทำให้ไม่เหมือนกัน อย่ามาบอกว่า "ทำไมเนื้อเรื่องเป็นแบบนี้ล่ะ ในอนิเมะไม่ใช่แบบนี้น่ะ " อะไรแบบนี้

เพราะเราไม่ได้แต่งตามเนื้อเรื่อง100% จบ.

เนื้อเรื่องนี้ไม่มี หวังตงหรือถังอู่ถง น่ะคะ เพราะคู่รักที่เราแต่งมันเปลี่ยน ก็เลยไม่มีน้อง  ใครที่เป็นแฟนคลับน้องก็ขออภัยด้วยนะคะ ส่วนพระเอกก็คู่กับ น้องหว่างชิวเอ๋อ ค่ะ